First week!

My First week here in Malawi! Echt super. Ik wil nooit meer weg. Nee dat is een grapje, maar ik ben al helemaal gewend hier. Aan het op blote voeten lopen in het huis, en op slippers buiten, waardoor je voeten 24/7 vies zijn, zelfs na het douchen. Aan dat het hier om half 6 al pikdonker is. Aan het naar bed gaan om half 10 en opstaan om half 8 met de geur van getoast brood, wat we eten met.. Jawel; pindakaas. Aan de mooie omgeving hier. We zitten echt in niemandsland, aan een prachtig meer en tussen de bergen. Aan de lieve kindjes die naar je toe rennen zodra ze je zien, en je hand pakken om mee te lopen. Aan de gekke geur van de Afrikanen, wat papa zou noemen; opgedroogd zweet dat weer gaat zweten. Aan het alleen maar Engels praten hier, ik maak zelfs mn sudoko’s in het Engels in m’n hoofd; a 6 here, a six there, yes! I am a genius. ( Papa herkent dit sowieso ). Alleen aan een paar dingetjes moet ik nog wennen. Bijvoorbeeld aan de mosquito’s. Ik word helemaal lekgeprikt hier, al moet ik toegeven dat ik niet heel zorgvuldig Deet opspuit, dat vergeet ik gewoon. Aan de douche, dat het ene moment kokend water geeft en het andere moment ijskoud water geeft, en we delen die met 12 personen, En het ergste is wel het eten. Oke, ze hebben hier pindakaas, daar ben ik mee gezegend. Maar twee keer per dag rijst, heel de week door is een beetje te veel van het goede. ( Danny zou dit geen probleem vinden maar ik ben toe aan pastaaaaa of zelfs aan oma’s stoofschotel met wortels, wat ik normaal echt niet te eten vind…) Bovendien hebben we maar 1 keer in de week ‘meatday’. Dus de rest van de week eten we rijst met een soort groente. Zaterdag is pancake day, dan hebben we pannekoeken als ontbijt, maar Annette, onze huismoeder is met vakantie dus dat hebben we niet helaas. Wel hebben we een familiedinner- day, zodat ik niet zelf hoef te koken. ( 1 van de eerste dagen maakte ik spaghetti met ‘tomato sauce’. Dat stond op de fles. Wist ik veel dat dat hier ketchup betekende… Ik kwam er pas achter nadat we een heel bord ophadden. Daarom smaakte het dus zo gek.) Dan hebben we ook nog een pie-day. Dat was eergister. Ik heb nog nooit zo’n lekkere taart geproefd. Maar misschien kwam dat omdat het hier in een hele andere setting is… En ik kwam vandaag met het GEWELDIGE idee, om een wine-night te introduceren. Lekker een hele avond wijn drinken. Ben benieuwd wat de andere ervan vinden.
Zaterdag was echt een mega dag. We zijn naar Livingstonia geweest, waar ook het festival was vorige week, en dat een uur duurt om er te komen. Maar dan kom je in het 5 sterren resort en kan je heerlijk relaxen. Het was warm maar er stond heel veel wind, wat best verradelijk is, ben echt een lobster (lees; vuurrood). Voor de zonnebankgangers onder ons; het voelde alsof je onder de zonnebank lag met de blazers op de hoogste stand. Wat ook wel grappig was, ik vertelde een verhaal wat ik gelezen had in de Viva over een meisje dat naar Thailand was gegaan, daar was gaan snorkelen met een t shirt aan, en thuiskwam met larven in haar lichaam die zich een weg aten naar buiten door haar huid heen. Ik lig lekker in het meer te zwemmen, vertellen ze me opeens dat er hier ook parasieten in het meer zitten die in je huid komen en dan je darmen en hersenen opeten!!!! ‘ Did your docter never tell you this?’ Uuhhhhh nee. Maar het blijkt dat je pillen kan kopen, die je 4 weken moet nemen na je laatste contact met zoet water, dus mam, help me herinneren please!
Rond 12 uur gingen we lunchen. En ik heb nog NOOIT zo’n heerlijke pasta met kip gegeten. Maar waarschijnlijk lag dat weer aan de omstandigheden. Op the craftmarket hebben we dingetjes gekocht, handgemaakte olifantjes aan een ketting en sleutelhangers. In de avond aten we lekker toast met ei, daar kan ik tenminste niet veel aan verpesten, en daar paste de ketchup goed bij!
Zondag na het ontbijt zijn Patrick en ik the Mountain, gaan beklimmen. We gingen zo vroeg omdat het anders veel te warm zou zijn. De anderen hadden het al eens gedaan en vertelde ons dat het een half uur duurde voordat ze op de top waren. Dus wij gingen natuurlijk timen hoe snel wij zouden zijn. We stonden na 9 minuten, op een mooie uitstekende rots van het mooie uitzicht te genieten. Het was prachtig. Na een half uurtje begonnen we aan de tocht naar beneden, waar we een beetje in de knoop kwamen, we konden niet meer naar beneden, en moesten worden geholpen door een jongen die precies wist waar je wel en niet naar beneden kon. Eenmaal thuis vertelden we trots dat we er maar liefst 8 minuten over hadden gedaan. Wat bleek... We hadden de kleine berg beklommen, die naast de grote lag.... Awkward. Volgende week gaan we dus de ander proberen. Na een koude douche zijn we met zn alle naar de craftmarket gegaan. We wilden de fietstaxi nemen, maar we waren met z;n 10en en zoveel fietsen hadden ze niet. Na een paar telefoontjes stond er opeens een minivan voor ons, en voor dezelfde prijs konden we met het busje heen en weer gereden worden. ( 1000 KW per persoon; 2 euro) Het waren 37 winkeltjes die je elk moest bekijken want anders werd dat als onbeschoft beschouwd. En laten al die winkeltjes nou precies hetzelfde bevatten... Uiteindelijk konden we weer terug naar Lifuwu, ons dorpje en ik zat naast de taxi chauffeur. Hij begon hele verhalen te houden over de Bijbel. Nu weet ik daar gelukkig het een en ander van, dus ik kon met hem meepraten over bijvoorbeeld het verhaal over Jesus die een blinde weer liet zien, of de verlamde man waartegen Jezus zei: sta op en wandel. Ik voelde mezelf erg trots en die man was laaiend enthousiast. In de avond hebben we mijn laatste kip gegeten met spaghetti en tomaten en ui. Wat echt heerlijk was.
Ik ga proberen om hier wat foto's op te zetten maar het internet is zo sloom hier dat dat lastig gaat.

veel liefs Katja