Laatste dagen in Malawi, Lifuwu
Door: Katja
Blijf op de hoogte en volg Katja
25 September 2014 | Malawi, Lilongwe
Laatste dagen in Malawi, Lifuwu
Zaterdagochtend 04;00 ruil ik het prachtige, rustige, uitgestrekte Malawi in voor het urban, westerse en drukkere Tanzania. Deze laatste week ging enorm snel. Ik ben woensdag weer naar Salima geweest om o.a. boodschappen te doen, dit keer met iemand anders gelukkig, en om een police report aan te vragen voor mijn telefoon+rijbewijs. Gek genoeg, ging dat het makkelijkste van al de dingen die we moesten doen in Salima. Omdat we dit keer veel minder moesten kopen, en omdat we met z’n tweeën waren was het allemaal zo erg nog niet. Ik was zo blij dat ik dat blad van de politie had, dat ik bijna in tranen uitbarstte, toen Nicole zei dat ze hem naar de politieman in ons dorp moest brengen omdat deze man ‘zijn administratie op orde moest brengen’. Zelf heb ik het idee dat deze vent 0 te doen heeft hier in Lifuwu, dus elk beetje werk grijpt hij met twee handen aan. Ik heb heel duidelijk gezegd dat ik dat blad echt echt echt terug moest hebben, en gelukkig vandaag, na de lunch kon ik het veilig opbergen, daar mag niemand meer aankomen.
Vandaag besefte ik dat het mijn 1 na laatste dag hier in Malawi is. Ik heb in een korte tijd zo veel mensen leren kennen. Zoals Annette, onze geweldige kokkin, Moses, de klusjesman die ALTIJD vrolijk is, Amy, onze volunteer coördinator die eigenlijk een mede-volunteer voor ons was en natuurlijk al de kindjes die je elke dag weer zo aanstekelijk enthousiast begroeten. Vandaag heb ik, na overleg met Amy, eindelijk mijn schriften en potloden aan de kinderen in preschool uit kunnen delen. Eerst vroeg de lerares, of ik de les wilde doen die dag. Natuurlijk wilde ik dat. We hebben de letters D E F geoefend, en terwijl ik de kinderen aanwees die de letter op het bord mochten komen schrijven, schreef de lerares de namen van de kinderen op de schriften. ( Hierdoor kwam ik erachter dat 1 van de jongetjes geen Adam heette, zoals ik hem al 2,5 week noemde, maar Hassan…) Ze deelde ze daarna 1 voor 1 uit, samen met een potlood. Ik heb er mooie foto’s van kunnen maken. Ze waren er zo ontzettend blij mee! Daarna hebben ze met hun gloednieuwe potloden de letters in hun schriftjes geschreven en ging ik langs om krulletjes te zetten. We hebben afgesproken dat wij, de volunteers, de potloden elke dag weer mee naar huis nemen, zodat ze niet kwijtraken en/of meegenomen worden.
In de middag was ons project Kids Corner aan de beurt, en ik heb allemaal alfabetstickers meegenomen samen met een heel groot vel papier. Zo hebben we samen allemaal namen en woorden gevormd op het papier met de kids. Er waren er ontzettend veel dit keer, misschien wel 100! Sommige stickers kwamen niet op het papier terecht, maar op het hoofd van de kindjes, wat ze helemaal geweldig vonden. Daarna had ik een grappig gesprek met 7 meisjes van een jaar of 15. Ik tekende een dier op een stuk papier, en dan schreven zij de naam in Chichewa ( de lokale taal) neer, en dan moest ik het uitspreken. En lachen dat ze deden! De klanken zijn namelijk heel erg moeilijk. Plotseling hoorden we harde muziek, en alsof ze het hadden afgesproken, stonden al de kinderen op en renden ze naar de plek waar een hele grote muziekbox stond. We hebben onze spullen snel opgeruimd en zijn gaan kijken. Het is zo leuk om de kindjes te zien dansen, ze bewegen zo makkelijk. Ze riepen onze naam en vroegen ons om mee te dansen. Het was enorm leuk en hebben heel erg gelachen. Thuis hebben we geholpen met family dinner; kaisersmärre. Ik heb geen idee hoe je het schrijft, maar het was erg lekker. Daarna werd ik geroepen door Anja, de nieuwe volunteer, ‘You’re the frogwhisperer right?’ YES I AM! Er zat weer een kikker in de douche, en dit keer sprong die in het douche putje, en behulpzaam als ik ben, heb ik hem eruit gevist en terug de bosjes in gegooid. Wat zouden ze straks doen als ik weg ben zaterdag..?!
Iedereen heeeeel erg bedankt voor de donaties, de kindjes waren zo ontzettend blij, ik wilde dat ik dat via dit/deze (wat is het?) blog kon uitleggen!
Liefs Katja
Zaterdagochtend 04;00 ruil ik het prachtige, rustige, uitgestrekte Malawi in voor het urban, westerse en drukkere Tanzania. Deze laatste week ging enorm snel. Ik ben woensdag weer naar Salima geweest om o.a. boodschappen te doen, dit keer met iemand anders gelukkig, en om een police report aan te vragen voor mijn telefoon+rijbewijs. Gek genoeg, ging dat het makkelijkste van al de dingen die we moesten doen in Salima. Omdat we dit keer veel minder moesten kopen, en omdat we met z’n tweeën waren was het allemaal zo erg nog niet. Ik was zo blij dat ik dat blad van de politie had, dat ik bijna in tranen uitbarstte, toen Nicole zei dat ze hem naar de politieman in ons dorp moest brengen omdat deze man ‘zijn administratie op orde moest brengen’. Zelf heb ik het idee dat deze vent 0 te doen heeft hier in Lifuwu, dus elk beetje werk grijpt hij met twee handen aan. Ik heb heel duidelijk gezegd dat ik dat blad echt echt echt terug moest hebben, en gelukkig vandaag, na de lunch kon ik het veilig opbergen, daar mag niemand meer aankomen.
Vandaag besefte ik dat het mijn 1 na laatste dag hier in Malawi is. Ik heb in een korte tijd zo veel mensen leren kennen. Zoals Annette, onze geweldige kokkin, Moses, de klusjesman die ALTIJD vrolijk is, Amy, onze volunteer coördinator die eigenlijk een mede-volunteer voor ons was en natuurlijk al de kindjes die je elke dag weer zo aanstekelijk enthousiast begroeten. Vandaag heb ik, na overleg met Amy, eindelijk mijn schriften en potloden aan de kinderen in preschool uit kunnen delen. Eerst vroeg de lerares, of ik de les wilde doen die dag. Natuurlijk wilde ik dat. We hebben de letters D E F geoefend, en terwijl ik de kinderen aanwees die de letter op het bord mochten komen schrijven, schreef de lerares de namen van de kinderen op de schriften. ( Hierdoor kwam ik erachter dat 1 van de jongetjes geen Adam heette, zoals ik hem al 2,5 week noemde, maar Hassan…) Ze deelde ze daarna 1 voor 1 uit, samen met een potlood. Ik heb er mooie foto’s van kunnen maken. Ze waren er zo ontzettend blij mee! Daarna hebben ze met hun gloednieuwe potloden de letters in hun schriftjes geschreven en ging ik langs om krulletjes te zetten. We hebben afgesproken dat wij, de volunteers, de potloden elke dag weer mee naar huis nemen, zodat ze niet kwijtraken en/of meegenomen worden.
In de middag was ons project Kids Corner aan de beurt, en ik heb allemaal alfabetstickers meegenomen samen met een heel groot vel papier. Zo hebben we samen allemaal namen en woorden gevormd op het papier met de kids. Er waren er ontzettend veel dit keer, misschien wel 100! Sommige stickers kwamen niet op het papier terecht, maar op het hoofd van de kindjes, wat ze helemaal geweldig vonden. Daarna had ik een grappig gesprek met 7 meisjes van een jaar of 15. Ik tekende een dier op een stuk papier, en dan schreven zij de naam in Chichewa ( de lokale taal) neer, en dan moest ik het uitspreken. En lachen dat ze deden! De klanken zijn namelijk heel erg moeilijk. Plotseling hoorden we harde muziek, en alsof ze het hadden afgesproken, stonden al de kinderen op en renden ze naar de plek waar een hele grote muziekbox stond. We hebben onze spullen snel opgeruimd en zijn gaan kijken. Het is zo leuk om de kindjes te zien dansen, ze bewegen zo makkelijk. Ze riepen onze naam en vroegen ons om mee te dansen. Het was enorm leuk en hebben heel erg gelachen. Thuis hebben we geholpen met family dinner; kaisersmärre. Ik heb geen idee hoe je het schrijft, maar het was erg lekker. Daarna werd ik geroepen door Anja, de nieuwe volunteer, ‘You’re the frogwhisperer right?’ YES I AM! Er zat weer een kikker in de douche, en dit keer sprong die in het douche putje, en behulpzaam als ik ben, heb ik hem eruit gevist en terug de bosjes in gegooid. Wat zouden ze straks doen als ik weg ben zaterdag..?!
Iedereen heeeeel erg bedankt voor de donaties, de kindjes waren zo ontzettend blij, ik wilde dat ik dat via dit/deze (wat is het?) blog kon uitleggen!
Liefs Katja
-
25 September 2014 - 22:51
Karin:
Lieve Kat, wat een prachtige verhalen uit Malawi. Je hebt echt in een andere wereld geleefd. Nu (bijna) door naar Tanzania. In hetzelfde weekend dat jij van locatie wisselt, verruilt Otje Zimbabwe voor Zambia. Het gaat vast weer fantastisch worden. Ik kan niet wachten op het vervolg van je blog!
Big hug, Karin -
26 September 2014 - 09:56
Otje Schut:
Als je die kikker kunsten van je maar weg laat in Azië!
Succes met je volgende avontuuuuur! -
26 September 2014 - 09:56
Otje Schut:
Als je die kikker kunsten van je maar weg laat in Azië!
Succes met je volgende avontuuuuur! -
26 September 2014 - 10:28
Inge Maassen:
He jammer Katja, dat je leuke blog en gezellige schrijfsels over zo'n heel andere wereld nu bijna ten eind is. Heb een heerlijke terugreis! Lieve groetjes Auntie Inge -
26 September 2014 - 11:21
Lida:
Lieve Katja, wat zullen ze jou daar gaan missen in Malawi en hen uiteraard ook. De herinneringen en de foto's blijven. Een hele bijzondere ervaring in ieder geval, ik denk dat Tanzania heel anders zal zijn. Wat leuk te lezen dat je kado's zo in de smaak vallen. En een prima oplossing zo, dat de spullen bij jullie blijven en niet mee naar huis gaan. Misschien toch iets met je onderwijs capaciteiten doen?!
Gelukkig zijn de papieren geregeld, hoef je je daar niet meer over druk te maken.
Goede reis in ieder geval naar je volgende bestemming. Sterkte met het afscheid nemen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
