Vietnam

Hallo!
Na een een aantal heerlijke dagen op het strand te hebben doorgebracht, om precies te zijn in Koh Tao en Koh Pangang , zijn Ot en ik nu in Vietnam!
De sfeer op Koh Tao was heerlijk, we zijn er dan ook 8 nachten geweest! Ot en Char hebben hun duik Padi ( diploma) daar gehaald , en ik heb heel hard gewerkt om bruin te worden, aangezien ik niet onder water kan met die slechte oren van mij. Ondanks dat de jongens die elke avond vuurshows geven op het strand char en mij bijna verbrand hadden, (char kreeg een vuurbal tegen d'r voet aan, en bij mij liet de vuurbal los van de ketting waar aan hij vast zat en belandde in m'n schoot, no worries we hebben er niks aan over gehouden) gingen we er wel elke avond een drankje drinken en hadden het heel gezellig. Ik heb ook nog een avondje doorgebracht met een meisje met wie ik vrijwilligerswerk heb gedaan in Afrika, dat was erg gezellig. In Koh Pangang hebben we niet veel gedaan, behalve de full moon party bezocht! Er waren duizenden mensen, allemaal in neon kleren en onder de neon body paint. Het was dus niet heel gek dat we elkaar daar een beetje zijn kwijt geraakt... Na een nacht in de trein hebben doorgebracht kwamen we in Bangkok aan. Daar hebben we Char haar laatste dagje gevierd. De volgende dag ging om 03:30 de wekker voor Ot en mij. Je zou denken dat het zo vroeg niet druk is op het vliegveld maar we konden er niet meer naast zitten. Het leek wel alsof er uitverkoop was bij de bijenkorf zo druk was het! Met veel geluk en een klein beetje voordringen kwamen we op tijd aan om te boarden. Binnen twee uur kwamen we aan in Hanoi, Vietnam in harde regen en onweer. Door een klein foutje hadden we een veel te dure dikke taxi betaald met leren bekleding etc, dus toen we daarmee aan kwamen zetten voor ons backpackers hostel keek iedereen ons heel raar aan. Oeps. We sliepen 1 nachtje in een dorm met alleen maar jongens, wat overigens erg te ruiken viel, voordat we met een bus naar Sapa reden. Dat is een stadje in de bergen vlak naast de grens van China. Ook hier kwamen we aan in de stromende regen, maar we werden opgewacht door twee schattige vrouwtjes die vroegen of we met ze mee kwamen en de avond bij hun door wilden brengen. De verhalen die we over Sapa hadden gehoord klopten dus. We beloofden ze dat we de volgende dag met ze mee zouden gaan, waarop we een schattig armbandje van ze kregen. In onze kamer stonden twee heerlijke bedden met dikke dekens en een warme douche wat erg fijn was aangezien het hier 13 graden was. Dat was even wennen na 2 weken 32 graden aan het strand! Omdat het heel de dag bleef regenen hebben we die dag drie films gekeken op de tv op onze kamer, lang leve Ot d'r harde schijf waar films op staan!!! Na een goede nacht een een ontbijt dat bestaat uit stokbrood met la vache qui rite ( Franse koloniale invloeden) stonden de vrouwtjes braaf voor ons hostel te wachten. 1 heette Mimi, en die andere had een te moeilijke naam. We trokken 4 uur lang met ze door de bergen heen. De uitzichten waren prachtig! Halverwege kregen we lunch en werden we overspoeld met kindjes die armbandjes kochten en met hele zielige hoofdjes in koor mompelden; please buy one for me. Maar wij als goede toeristen hebben niks van ze gekocht. Aan het eind van de trip begon het zacht te regenen , terwijl het gelukkig heel de dag droog was gebleven. Het werd hierdoor heeeel erg glibberig, zeker omdat we inmiddels al een tijd niet meer op een echte weg liepen, maar midden door de rijstvelden, over rotsen en klei. We zijn een paar keer echt bijna onderuit gegaan, en waren heel blij met de handjes die de vrouwtjes ons uitreikten. Mimi's huis lag midden in de terrassen van de rijst velden en het uitzicht was echt prachtig! Na twee uur koken zaten we met heel haar familie aan tafel, de volwassenen dan, de kinderen liepen rondjes door het huis. Ze had heel veel gekookt en dat moest en zou opgaan. Ze bleef onze borden maar vol gooien, ' more eat more' . Ik denk dat we er hongerig uitzagen maar na 3 borden hadden we echt geen plekje meer maar we moesten het opeten want het weigeren van eten leek ons erg onbeleefd. Toen aan het eten eindelijk een eind kwam, ( en dat hoor je me niet vaak zeggen, dus kan je nagaan!) begon het drinken... Ze maken hier van rijst een soort alcohol dat Happy Water heet. Ook hiermee werden onze glaasjes alsmaar bijgevuld, en bleven ze maar bijschenken en proosten. Als ze wilden bijschenken en ons glaasje was nog niet leeg moesten we het leeg drinken. Gelukkig werd iedereen er inderdaad ' happy ' van, en het belangrijkste; lekker warm. Want wat was het koud daar in die bergen. Om half 8 hebben we ons netjes geëxcuseerd en zijn we naar bed gegaan. We vielen door met het harde gepraat van de inmiddels wat aangeschoten vader van Mimi en daarna met het gepingel van zijn geïmproviseerde gitaar in slaap. Om 10 uur werden we na een prima nachtrust wakker. We hadden geslapen op een hard maar heel warm bed. Ook bij het ontbijt, rijst met ei , mie en appels, werd er van ons verwacht dat we alles opaten. Het was lekker maar zo veel! Ik denk dat we 5 kilo zwaarder daar weg gingen! Maar niet voordat we hun traditionele kleding mochten passen voor een foto. Helaas regende het vandaag wel en mochten we de poncho's tevoorschijn halen. Na 1,5 uur lopen door de plenzende regen en onweer, hadden we even een pauze. Het was nog eens 1.5 uur lopen terug naar het hotel. We besloten toen om met een motorbike terug te rijden, aangezien we ook op tijd terug moesten zijn voor onze bus naar Halong Bay. Dit was echt ideaal, we waren binnen no time weer terug bij ons hostel, maar wel helemaal doorweekt. Gelukkig mochten we voor 2 euro pp even warm douchen en ons opfrissen. Het was echt een geweldige ervaring en staat zeker tot nu toe in mijn top 3 van leukste dingen van mijn reis! Die overigens over 2 weken al over is. Ik kom 26 april in de ochtend terug. Time flies when you're having fun!