Feestjes
Blijf op de hoogte en volg Katja
17 Januari 2015 | Cambodja, Chroŭy Chângvar
Wat een feestje is het geweest afgelopen dagen! Het voelt alsof ik al 2 maanden weg ben! De eilanden waren heel mooi, eerst waren we op Ko Samet, blauwe zee, wit strand, met jetskies, speedboten, paraglides, en 1000 chinezen en Koreanen die zieke fotoshoots en selfies maakten op het strand. (Opa, oma , vraag maar aan Robert wat een selfie is!) Na 4 nachtjes zijn we verhuisd naar het 2de grootste eiland van Thailand: Ko Chang. De mooiste plek waar ik ooit ben geweest, en waar ik mijn verjaardag heb mogen vieren! Ik heb veel lieve berichtjes, kaartjes en zelfs een videoboodschap gekregen van m'n technische pappie en mammie. Vanaf 00:00 moest ik van Ot met een kerstmuts rondlopen met een ballon eraan, in 1 van de barretjes. Overdag hebben we een scooter gehuurd, maar mam weest gerust, wij zijn professionele scooteraars en iedereen op Ko Chang rijdt heel voorzichtig en de wegen zijn absoluut niet steil en kronkelig! =) we reden echt door de jungle ongeveer en hebben prachtige uitzichten gezien. Vanochtend om 07:00 werden we opgehaald met een busje die ons naar Phnom Penh zou brengen. Om 20:30 waren we daar uiteindelijk. Wat een lange dag! En dat met 3 uurtjes slaap...! We moesten met het busje naar de Ferry, vanaf de Ferry met een bus naar een plek waar we over moesten stappen in een minivan die ons midden in de hoofdstad van Cambodja dropte, waarna we een tuktuk gepakt hebben naar een guesthouse. De grens over was ook nog een leuk gedoe. Na 100 keer je paspoort te hebben laten zien en 300 formulieren te hebben getekend , ( ik was ook nog een kaartje kwijt dat ik had gekregen op het vliegveld van Bangkok) hadden we eindelijk die stempel. Oja, en we hebben goed nieuws. We hebben geen Ebola. Dat werd gecheckt met zo'n pistool op je hoofd en erna zei het vrouwtje; 20 baht. Ze proberen echt overal geld aan te verdienen. Waren we eindelijk klaar bij die grens, moesten we ook nog eens 1,5 u wachten tot die bus er eindelijk was. Wat een feestje zeg! Maar we mogen niet klagen, morgen begint ons volgende avontuur. We gaan de beruchte killing fields bekijken. Ben benieuwd !
Kus Katja