Laatste dagen in Dar es Salaam, Tanzania

Ik heb een tijdje niet geschreven , puur omdat ik er eigenlijk weinig tijd voor heb! Je bent van 08;30 tot 17;00 onder de pannen, dan eet je om 18;00 en daarna douche en relax je en dan is het al weer tijd om naar bed te gaan. In het weekend zijn we weer naar het mooie eiland Mbudya geweest. Paradise on earth. Wit strand en blauwe zee. We hadden tassen vol met chips, koekjes en boterhammen met nutella mee. We hebben heerlijk gerelaxt en naar Chinese mensen gekeken die elkaar leerden zwemmen. Gister waren er twee gasten van English Corner, die we dus Engels lesgeven, op het eiland en 1 van hen vertelde dat hij niet kon zwemmen. Dus ik was zo aardig om badjuf te spelen. Dus ik hem helemaal voordoen hoe je je armen moet bewegen; strek, spreid, sluit. Iets in die richting. Maar hij ging kopje onder en kwam proestend boven; No, Katja! I’m gonna die! Nadat hij ‘rustig’ was geworden, deed hij twee slagen, en het lukte! Dus ik juichen yeaaah you can do it! Maar vervolgens ging hij over in stevige borstcrawl slagen… Hij kon gewoon zwemmen, deze fisherman. Stond ik even voor paal. Maar wat hebben we gelachen! De andere fisherman had een fles cola mee, en schonk dat in een glas. En hij stootte me aan en vroeg; Katja, what is that?! En hij wees naar de luchtbelletjes in de cola. ‘Uhm, that’s the gas in the coke’. ‘What?! So if i will drink that, i will be sick in my stomach?’ Was zijn antwoord. Ja, ga dat maar eens uitleggen! Ik probeerde nog te vertellen dat dat heel normaal is en ook in Fanta zit en in Sprite, maar dat geloofde hij niet.
In de avond ben ik met m’n Zwitserse vriendin Seraina naar reggea bars geweest waar, waarschijnlijk, nog nooit mzungu’s ( witte mensen) zijn geweest. Maar de muziek en drankjes waren goed dus we hadden het heel erg naar ons zin. Seraina is een grote reggea fan en ze heeft me aangestoken dus als ik thuis ben, gaan papa en mama overspoeld worden door liedjes van oa Bob Marley. Over Bob Marley gesproken, Seraina en ik zijn naar een documentaire gaan kijken in een soort pakhuis, met een heel groot scherm en matrassen en sofa’s. En heel veel rasta mannen, waar Seraina helemaal gek van is. Om de seconde hoorde ik; oh that’s a beautful man, oh and that one too! Samen huilden we bij het einde, toen Bob Marley overleed.
Ik heb nog maar 2 nachtjes over, hier in Afrika. Ik ga iedereen hier heel erg missen. De staff, de volunteers en de kinderen. Ik heb zo veel geleerd en meegemaakt en nieuwe vrienden gemaakt. Ik ben heel blij dat ik dit gedaan heb, niet iedereen kan zeggen dat hij 2 maanden in Afrika heeft gewerkt! Voor degene die willen, ik heb heel veel foto’s dus als je een slide showtje met verhalen wil meemaken, je weet me te vinden!!