English Corner
Blijf op de hoogte en volg Katja
03 Oktober 2014 | Tanzania, Dar es Salaam
Er is al 1 van de 4 projectweken, die ik hier in Tanzania heb, voorbij! De dagen vliegen hier voorbij! Je neemt om 08;30 een tuktuk richting de Wamato School en je bent pas terug rond 17:30 in het huis. Dan is om 18:00 al het heerlijke diner en dan is de dag al weer om.
In de ochtend nemen we dus de tuktuk naar school. Daar hangt voor iedereen een rooster. De lessen die ik moet doen, is tutorles, computerles en ik moet helpen tijdens de les Engels. ( Toch pap? Niet Engelse les? Maar les Engels? Hoop dat ik het goed onthouden heb...) Tutor houdt in, dat je een kind uit de les plukt, en helpt met Engels. Al de kinderen in mijn groep, hebben hulp nodig met lezen. Door het 1 op 1 contact gaan de kinderen heel snel vooruit. Je leest boekjes met ze, of oefent het alfabet, aangezien het niveau per kind erg verschilt. Na de tutorles, nadat je de kinderen ‘beloond’ hebt met een sticker die je op hun hand plakt, schrijf je in een ‘lessonbook’ wat goed ging en waar de leerling nog aan moet werken.
Computerles is erg leuk. Er zijn 4 laptops in de school, dus je haalt 4 kinderen uit hun les. Ze zijn super enthousiast en willen heel graag alles uitproberen. Ze moeten oefenen met typen en het gebruiken van the mousepad, aangezien we geen normale muizen hebben. Er is een typ programma geïnstalleerd, waarop ze woordjes moeten natypen. Dat laat ik ze 15 minuten doen. Daarna moeten ze Word openen en 5 zinnen over zichzelf typen. Als dat gelukt is, laat ik ze zien hoe je tekst selecteert, en het lettertype en lettergrote kan veranderen en kleurtjes kan geven. De één krijgt het sneller onder de knie dan de ander, maar ze vinden het allemaal even leuk. En als ze per ongelukken iets deleten schreeuwen ze gelijk; ‘teacher teacher!’. Ondanks dat we hele charmante naamkaartjes dragen, noemen ze je bijna nooit bij je naam.
Dan was het de bedoeling, dat ik Mrs Resti zou assisteren tijdens de the English Lesson. Maar deze mevrouw Resti komt of, kijken of ik er ben, en verdwijnt dan de rest van de les, of komt helemaal niet opdagen. Vorige keer heb ik opdrachten op het bord geschreven die in het boek stonden, en als de kinderen klaar waren, heb ik de zinnen gecontroleerd. Ze willen allemaal dat je onder hun werk schrijft; ‘Good!’, een smiley tekent, een ster, je eigen naam en het naam van het kind. Aan het eind van mijn eerste les kwam mevrouw Resti toch even langs, met de vraag of ik volgende keer met nieuwe zinnen kan komen aangezien ze heel het boek al doorgewerkt hebben, en alles dus al eens gemaakt hebben. Tuurlijk! Geen probleem! Dan om 12;45 lopen we naar de Childrens Home, het weeshuis, waar we lunch hebben. Daarna nemen we een tuktuk naar de Daladala Station, het busstation, en vanaf daar een Daladala richting het strand. Die bussen zijn crazy. Het is eigenlijk een grote tuktuk, iedereen zit/staat op elkaar gedrukt en ze rijden als gekken. Je hebt 10 seconden om uit te stappen voordat hij weer verder rijdt. Bij het strand is het project English Corner. Dat is ontstaan doordat fishermen gehoord hadden van onze organisatie, en vroegen of we hen konden helpen met Engels, omdat dat erg belangrijk is voor hun business. Er zijn 4 groepen in English Corner. De beginners, die groep heb ik, de intermediate, de advance en de meisjes. Dit is mijn lievelingsproject. Ik had 8 gasten, tussen de 20 en 30 jaar, die zó gemotiveerd zijn om Engels te leren, dat ze continue alles opschrijven wat ik zeg en heel veel vragen stellen om beter te worden. Ze zijn zo enthousiast en hebben zo veel energie dat jij daar ook heel enthousiast van wordt. Na elke les geven ze je een hand en bedanken ze je misschien wel 5 keer voor de les van vandaag. De les duurt 1,5 uur en daarna worden alle banken in een cirkel geschoven, en wordt er een ‘vraag van de dag’ gesteld, waar iedereen in elke groep dan op moet reageren, in Engels, of als het te lastig is, in Swahili, en dan kan een advance het vertalen voor ons. Ik kwam de eerste dag met de vraag; wat was, tot nu toe, het mooiste moment van je leven. De antwoorden verschilden heel erg, van het moment dat hij zijn eerste Duitse les had, het beklimmen van de Kilimanjaro tot de geboorte van iemands kinderen. Daarna zei 1 van de jongens, dat er een nieuwe ‘teacher’ was, maar dat ze ( ik dus) hen nog niet kende. Dus heeft iedereen, alle 25, zich aan mij voorgesteld. Daarna liepen we terug naar het busstation, en ik raakte in gesprek met een man. Hij vroeg waar ik vandaan kwam, en ik antwoordde dat ik in Nederland woon. En hij zei; God created the World, but de Dutch made Holland. Ik moest zo hard lachen! Hij was heel slim, had een moeilijk studie gedaan, geen idee meer wat precies, maar hij had veel internationale handel contacten. Daarna, gaf hij me een hand, en tijdens de handdruk, drukte hij een briefje in mijn hand. In de bus maakte ik het open, en het was zijn naam met telefoon nummer. Ik dacht dat zoiets alleen in films gebeurde, maar blijkbaar ook in Afrika?!
Het is hier geweldig, en er is zoveel te doen! Morgen gaan we naar een eiland waar je heel mooi kan snorkelen, en we hebben 2 daagjes vrij gevraagd van het project om naar Zanzibar te kunnen, en dat mag! We vertrekken woensdag! Ik ben zo benieuwd!! Meer nieuws volgt! Liefs Katja
In de ochtend nemen we dus de tuktuk naar school. Daar hangt voor iedereen een rooster. De lessen die ik moet doen, is tutorles, computerles en ik moet helpen tijdens de les Engels. ( Toch pap? Niet Engelse les? Maar les Engels? Hoop dat ik het goed onthouden heb...) Tutor houdt in, dat je een kind uit de les plukt, en helpt met Engels. Al de kinderen in mijn groep, hebben hulp nodig met lezen. Door het 1 op 1 contact gaan de kinderen heel snel vooruit. Je leest boekjes met ze, of oefent het alfabet, aangezien het niveau per kind erg verschilt. Na de tutorles, nadat je de kinderen ‘beloond’ hebt met een sticker die je op hun hand plakt, schrijf je in een ‘lessonbook’ wat goed ging en waar de leerling nog aan moet werken.
Computerles is erg leuk. Er zijn 4 laptops in de school, dus je haalt 4 kinderen uit hun les. Ze zijn super enthousiast en willen heel graag alles uitproberen. Ze moeten oefenen met typen en het gebruiken van the mousepad, aangezien we geen normale muizen hebben. Er is een typ programma geïnstalleerd, waarop ze woordjes moeten natypen. Dat laat ik ze 15 minuten doen. Daarna moeten ze Word openen en 5 zinnen over zichzelf typen. Als dat gelukt is, laat ik ze zien hoe je tekst selecteert, en het lettertype en lettergrote kan veranderen en kleurtjes kan geven. De één krijgt het sneller onder de knie dan de ander, maar ze vinden het allemaal even leuk. En als ze per ongelukken iets deleten schreeuwen ze gelijk; ‘teacher teacher!’. Ondanks dat we hele charmante naamkaartjes dragen, noemen ze je bijna nooit bij je naam.
Dan was het de bedoeling, dat ik Mrs Resti zou assisteren tijdens de the English Lesson. Maar deze mevrouw Resti komt of, kijken of ik er ben, en verdwijnt dan de rest van de les, of komt helemaal niet opdagen. Vorige keer heb ik opdrachten op het bord geschreven die in het boek stonden, en als de kinderen klaar waren, heb ik de zinnen gecontroleerd. Ze willen allemaal dat je onder hun werk schrijft; ‘Good!’, een smiley tekent, een ster, je eigen naam en het naam van het kind. Aan het eind van mijn eerste les kwam mevrouw Resti toch even langs, met de vraag of ik volgende keer met nieuwe zinnen kan komen aangezien ze heel het boek al doorgewerkt hebben, en alles dus al eens gemaakt hebben. Tuurlijk! Geen probleem! Dan om 12;45 lopen we naar de Childrens Home, het weeshuis, waar we lunch hebben. Daarna nemen we een tuktuk naar de Daladala Station, het busstation, en vanaf daar een Daladala richting het strand. Die bussen zijn crazy. Het is eigenlijk een grote tuktuk, iedereen zit/staat op elkaar gedrukt en ze rijden als gekken. Je hebt 10 seconden om uit te stappen voordat hij weer verder rijdt. Bij het strand is het project English Corner. Dat is ontstaan doordat fishermen gehoord hadden van onze organisatie, en vroegen of we hen konden helpen met Engels, omdat dat erg belangrijk is voor hun business. Er zijn 4 groepen in English Corner. De beginners, die groep heb ik, de intermediate, de advance en de meisjes. Dit is mijn lievelingsproject. Ik had 8 gasten, tussen de 20 en 30 jaar, die zó gemotiveerd zijn om Engels te leren, dat ze continue alles opschrijven wat ik zeg en heel veel vragen stellen om beter te worden. Ze zijn zo enthousiast en hebben zo veel energie dat jij daar ook heel enthousiast van wordt. Na elke les geven ze je een hand en bedanken ze je misschien wel 5 keer voor de les van vandaag. De les duurt 1,5 uur en daarna worden alle banken in een cirkel geschoven, en wordt er een ‘vraag van de dag’ gesteld, waar iedereen in elke groep dan op moet reageren, in Engels, of als het te lastig is, in Swahili, en dan kan een advance het vertalen voor ons. Ik kwam de eerste dag met de vraag; wat was, tot nu toe, het mooiste moment van je leven. De antwoorden verschilden heel erg, van het moment dat hij zijn eerste Duitse les had, het beklimmen van de Kilimanjaro tot de geboorte van iemands kinderen. Daarna zei 1 van de jongens, dat er een nieuwe ‘teacher’ was, maar dat ze ( ik dus) hen nog niet kende. Dus heeft iedereen, alle 25, zich aan mij voorgesteld. Daarna liepen we terug naar het busstation, en ik raakte in gesprek met een man. Hij vroeg waar ik vandaan kwam, en ik antwoordde dat ik in Nederland woon. En hij zei; God created the World, but de Dutch made Holland. Ik moest zo hard lachen! Hij was heel slim, had een moeilijk studie gedaan, geen idee meer wat precies, maar hij had veel internationale handel contacten. Daarna, gaf hij me een hand, en tijdens de handdruk, drukte hij een briefje in mijn hand. In de bus maakte ik het open, en het was zijn naam met telefoon nummer. Ik dacht dat zoiets alleen in films gebeurde, maar blijkbaar ook in Afrika?!
Het is hier geweldig, en er is zoveel te doen! Morgen gaan we naar een eiland waar je heel mooi kan snorkelen, en we hebben 2 daagjes vrij gevraagd van het project om naar Zanzibar te kunnen, en dat mag! We vertrekken woensdag! Ik ben zo benieuwd!! Meer nieuws volgt! Liefs Katja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
